Rozdział I

______________________________________________________

Bo czasem najtrudniej przyznaćkomuś rację…

______________________________________________________

Hiro

______________________________________________________

Po pokoju białowłosej dziewiętnastolatki o błękitnych oczach były wszędzie porozrzucane ubrania i puszki po napojach. Właścicielka owego pokoju półleżała na łóżku z laptopem firmy Dell na kolanach, wystukując na klawiaturze stały rytm.

Nagle drzwi pomieszczenia otworzyły się z hukiem.

- Zjeżdżaj z mojego pokoju. - warknęła dziewczyna, nie odrywając wzroku od ekranu.

- Masz gościa. - odparł jej starszy brat, lawirując między ubraniami i puszkami. W końcu jednak stwierdził że ma wylane na to, co stanie się z rzeczami siostry i depcząc je dotarł do zawalonego elektroniką łóżka.

- Spław go. - poradziła dziewczyna, nie odrywając wzroku od ekranu, jednak jej brat zatrzasnął klapę laptopa - Hidan! - błękitnooka wbiła wściekły wzrok w mężczyznę.

- Tak się składa, że o tym pomyślałem, ale ta baba i tak się wprosiła. - powiedział białowłosy, po czym wyszczerzył zęby w uśmiechu - Więc rusz dupę i mi nie rozkazuj. - dodał, zabierając komputer dziewczynie, zanim ta zdążyła zareagować.

- Ej! - białowłosa popędziła za bratem ale potknęła się i przewróciła o porozrzucane po podłodze ciuchy - Jeszcze cię dorwę! - krzyknęła, podnosząc się z ziemi, ale zatrzymała się wpół kroku - A ty co tu robisz?

Z głębi mieszkania dało się słyszeć „Mówiłem!” Hidana.

- Robotę ci przynoszę. - odpowiedziała blondynka o oczach barwy granatu, przechodzącego w zieleń, podając plik kartek białowłosej.

- Kiedy mi się nie chce… - jęknęła tamta, po czym oberwała od gościa po głowie - Za co?

- Za twoje lenistwo. - skrzywiła się blondyna - I za to, że tak się ze mną witasz po tak długim czasie… - warknęła, po czym odwróciła się na pięcie i z wykopu otworzyła drzwi - Masz się jutro stawić pod naszą starą szkołą. - oznajmiła, po czym wyszła z mieszkania - W południe! - dodała jeszcze i już jej nie było.

- I ona się dziwi, że jeszcze nie ma chłopaka… - mruknęła białowłosa, a zza drzwi dobiegł wściekły głos.

- Nie myśl że tego nie słyszałam, Hiro! - ryknęła blondynka.

- Nie ładnie tak czatować pod drzwiami, Temcia. - zaśmiała się błękitnooka i ruszyła spowrotem do swojego pokoju, zatrzymując się jednak w progu i ruszając w głąb mieszkania, w poszukiwaniu brata - Oddawaj mojego laptopa. - warknęła, gdy weszła do kuchni.

Wspomniany sprzęt wystrzelił w jej kierunku i dziewczyna cudem go złapała.

- Głupi jesteś!? - przytuliła ukochany laptop do piersi - Mogło mu się coś stać!

Hidan wzruszył ramionami.  

- To tylko komputer. - odparł.

Niezadowolona białowłosa spasowała i wróciła do swojego pokoju, zerkając na wręczone jej przez Temari notatki, po czym rzuciła się na łóżko.